عوامل فردی و روانی به‌طور مستقیم در گرایش جوانان به اعتیاد نقش دارند. از جمله این عوامل می‌توان به مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب، و اختلالات رفتاری اشاره کرد که ممکن است باعث جستجو برای تسکین و فرار از مشکلات روانی به سمت مواد مخدر شود. همچنین، ویژگی‌های شخصیتی مانند کنجکاوی زیاد، جرات‌جویی، و عدم توانایی در مدیریت استرس نیز می‌تواند به افزایش ریسک اعتیاد منجر شود. در این بخش به بررسی دقیق‌تر این عوامل پرداخته خواهد شد و نقش آن‌ها در شکل‌گیری گرایش جوانان به اعتیاد تحلیل خواهد شد.

گرایش جوانان به اعتیاد می‌تواند به عوامل فردی و روانی متعددی مرتبط باشد که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

1. تجربه‌های شخصی: جوانان ممکن است به دلیل تجربیات منفی یا استرس‌های زندگی، به دنبال راهی برای فرار از مشکلات خود باشند و اعتیاد به مواد مخدر را انتخاب کنند.
2. ضعف در مهارت‌های مقابله‌ای: نداشتن مهارت‌های مناسب برای مقابله با فشارهای روانی و اجتماعی می‌تواند فرد را به سمت مصرف مواد مخدر سوق دهد.
3. افسردگی و اضطراب: افرادی که به مشکلات روانی مانند افسردگی یا اضطراب دچار هستند، ممکن است به مواد مخدر برای تسکین علائم خود روی بیاورند.
4. خانواده و محیط اجتماعی: شرایط خانوادگی و اجتماعی نیز می‌تواند نقش مهمی در گرایش به اعتیاد داشته باشد. محیط‌های خانوادگی ناپایدار یا پرتنش می‌توانند به افزایش احتمال مصرف مواد مخدر کمک کنند.
5. فشار همسالان: تأثیر همسالان و گروه‌های اجتماعی نیز می‌تواند بر رفتارهای فردی تأثیر بگذارد. فشار گروه‌های همسالان به مصرف مواد مخدر می‌تواند عامل مهمی در گرایش به اعتیاد باشد.
6. کمبود عزت نفس و هویت: جوانانی که از عزت نفس پایین یا مشکلات هویتی رنج می‌برند، ممکن است به دنبال جلب توجه یا تأیید از طریق مصرف مواد مخدر باشند.
7. تمایل به تجربه و کنجکاوی: میل به تجربه‌های جدید و کنجکاوی می‌تواند باعث شود که برخی جوانان به مواد مخدر روی بیاورند.

این عوامل می‌توانند به تنهایی یا به صورت ترکیبی بر روی گرایش به اعتیاد تأثیر بگذارند و شناخت و درمان درکمپ ترک اعتیاد شرق تهران آن‌ها نیاز به رویکردهای چندجانبه و حمایتی دارد.